Zeventiende reisverslag 08-01-2013

Vandaag gaat onze reis naar Addo, eerst heerlijk ontbijten en dan de auto in. 388 kilometer is vandaag onze route. Wederom een zeer variërend landschap, Mexicaanse stijl veel cactussen en hier en daar bosje. Veel groene heuvels en weinig passanten dus een afgelegen route ver weg van de snelweg. We zijn voor de derde keer aangehouden door de politie . Wat wel heel leuk is om te vertellen; ze weten het verschil niet tussen een paspoort en een rijbewijs ze vragen om het rijbewijs en je geeft het paspoort en ze vinden alles goed. Even de richting aanwijzers uit en het remlicht en de hoop (clacson) controleren en alles is oké. De agent zei tegen Karin “Your family love’s you”dat betekent de autogordel om, dus ook achterin Ka. Wat ons telkens weer opvalt, zijn de dode dieren langs pad. Als een dier wordt aangereden blijft het kadaver gewoon liggen. Sommige dieren zijn in verregaande staat van ontbinding. Ze zijn dik opgezwollen en staan bijna op knappen, we hebben een paard gezien en veel honden in allerlei maten. Voor ons onbegrijpelijk maar hier is het normaal. Ook de vuilnis wat bij de townships ligt is voor ons onbegrijpelijk, de lokale bevolking ruimt langs de wegen en in de dorpen, steden het afval op. Maar bij hun eigen leefomgeving is het een grote vuilnisberg. Het is dus ook niet raar dat hier erg veel ziektes zijn. Tegen twee uur kwamen we op onze bestemming aan. De Tree Tops Lodge van Addo. Daarna zijn we voor 4 dagen boodschappen gaan halen en de plaatselijke winkelier was erg blij met ons. We hadden vier karren vol, ja de Afrikaanse karren hoor. Dat is een klein mandje boven en een klein mandje eronder we hadden er allemaal 1. Op de terugweg van het boodschappen doen kwamen we veel landarbeiders tegen. Een kleurrijk gezelschap van vier karren vol zwarte mensen met kleurrijke kleding aan. Vrolijk werd er naar ons gezwaaid maar voor ons leek het de ROOTS tijd (weet je wel die film van Kunta Kinte).